“Mijn zus… ze is ‘niet de minste’…
Ze maakte ineens kenbaar een politieke carrière te ambiëren. Ik was eigenlijk totaal niet verrast. Ambitieus was ze altijd al in alles wat ze deed of het nu sport, school of werk was… haar gedrevenheid is er altijd geweest. Wij hebben gelukkig een relatie waarbij niets zomaar aangenomen wordt dus ook hier werd de vraag van mij aan haar gesteld waarom ??

Terwijl ik eigenlijk diep van binnen het antwoord al wist wilde ik toch graag uit haar mond horen waarom ze deze keuze gemaakt had. Heb je het tenslotte al niet druk genoeg met je gezin, werk en je voorzitterschap van BSG en alles wat daarmee te maken heeft.

Het antwoord dat ze gaf is even duidelijk als voorspelbaar… ik wil iets ‘doen’… inzetten voor de samenleving. Niet praten maar doen, resultaten behalen..

Oké de keuze is gemaakt Yvonne gaat in de politiek en ja… het werd het gob. De derde plaats van de verkiezingslijst, het werd allemaal ingevuld. En dan begint het pas echt, hoe ga ik de mensen duidelijk maken wie ik ben, waar ik voor sta en dat ik echt iets wil betekenen in de politiek.

Een van de middelen die Yvonne gekozen heeft zijn haar blogs waarin ze duidelijk maakt wat u als kiezer voor een vlees in de kuip heeft. Mijn zus geeft aan dat ze wel het gevoel heeft dat het dan een soort zelfverheerlijking wordt waarin je eenzijdig communiceert wat je allemaal wil doen.
Dus de telefoon gaat en ze zegt ik heb een idee, ik wil niet alleen over mezelf schrijven maar wil dit ook anderen laten doen zodat de mensen een goed beeld van mij krijgen.

Deze benadering is precies waar mijn zus Yvonne voor staat… het samen met anderen iets bereiken waarbij samenwerken, verbinden gepaard gaat met een gezond besef van mogelijkheden. Maar wel DOEN en vanuit het hart schrijven was ook nog de aanvullende boodschap, iets wat ook bij Yvonne past. Ambitieus vanuit het hart en doelgericht maar niet uit het oog verliezen dat samenwerken een absolute voorwaarde is om het praten om te kunnen zetten in DOEN.

Waar komt deze drang om zaken voor elkaar te krijgen en de behoefte om dit in goede samenwerking met anderen te willen realiseren dan vandaan?? Precies zoals dat voor iedereen geldt, de wijze waarop je in het leven staat wordt in sterke mate gevormd door hoe je bent opgevoed en belangrijker nog hoe je in de rest van je leven invulling geeft wat je van thuis uit hebt meegekregen.

Wij zijn opgegroeid in een gezin ‘waar doe maar normaal dan doe je al gek genoeg… niet praten maar doen’… en wij hebben het altijd al zo gedaan, steeds terugkerende opmerkingen waren. Zelfs als we straf op school kregen, wij vonden het natuurlijk onterecht, was steevast de opmerking ‘dan zul je het ook wel gedaan hebben !!’

Als er zoals in elk groot gezin, we waren met zes kinderen, problemen waren was het credo ‘dan los ook het ook maar zelf op’. Dus dat doen en initiatief nemen zit in ons dna. Uiteraard was er als er zaken waren die echt fout dreigden te lopen het vangnet van onze moeder die als een soort laatste redmiddel er voor ons was.

Ons huis was verder door allerlei activiteiten een sociale ontmoetingsplek voor iedereen waardoor het een inloophuis werd voor vrienden, vriendinnetjes en alles wat daar weer mee te maken had. Ik overdrijf niet als ik me dagen kan herinneren dat er zittend op elke beschikbare stoel of plek op de grond twintig mensen in ons huis waren. Daar is denk het sociale ontstaan waar het nooit de vraag was wie het was die aanklopte voor gezelligheid of iemand die probleem had. De stelling was… we kijken wat we eraan kunnen doen en helpen waar we kunnen, dit was nooit een discussie eerder een vanzelfsprekendheid. Er was ook nooit iemand binnen ons gezin die er vragen over stelde het gebeurde gewoon, als er weer iemand een paar weken bleef logeren omdat hij of zij even op adem moest komen.

Waarom al deze verhalen hoor ik u denken… omdat u een stem gaat uitbrengen op een politicus.. maar een politicus is bovenal ook gewoon een mens die gevormd door zijn opvoeding en hoe zijn leven zich verder ontwikkeld, is zoals hij is.
En geschiktheid om politiek te bedrijven is niet een vanzelfsprekendheid het is een optelsom van al de factoren die ik hierboven heb proberen te beschrijven.
Namelijk samenwerken vanuit een sociaal karakter luisteren naar iedereen maar uiteindelijk alles afwegend, wel gewoon DOEN !!

En natuurlijk ben ik als broer niet helemaal objectief… maar ik weet wel zeker dat Yvonne deze eigenschappen meegekregen heeft als kind en als volwassen vrouw verder ontwikkeld heeft.
Stemmen doe je op Yvonne! Of niet?

Broer van Yvonne

“Broer…. Dankjewel voor je fijne woorden!”